Wesele - Marek Grechuta, Anawa

— poeta —

Panno młoda, młoda panno

Myślę sobie…

Że co zechcesz to się stanie:

— panna młoda —

Jako, ja nie umiem nic;

Niby na moje zawołanie?

— poeta —

Na prośbę i na rozkaz twój:

Żeś ty dzisiaj panna młoda

Jak jaśmin jak jagoda…

— panna młoda —

I o cóż się rozchodzi to

Że pan tylo się spodziewa

— poeta —

Ty dzisiaj jesteś szczęśliwą

Panno młoda — zaproś gości

Tych, którym gdzie złe wciórności

Dopiekają - którym źle —

— panna młoda —

I po cóż te z Piekła duchy?

— poeta —

Niechaj przyjdą na podsłuchy

Na Wesele, gdzie muzyka…

Gdzie muzyka.

Akt I scena 22 — radczyni pan młody

— pan młody —

Jak się żenić, to się żenić!

To tak jak by w uniesieniu…

— radczyni —

W równe nogi wskoczyć w studnie

Nie utoniesz, nie utoniesz

Topi się, kto bierze żonę

— pan młody —

Niech się stopi, niech się spali

Byle ładnie grajcy grali

Byle grali na wesele

Jak się ta muzyka miele

Jak na żarnach, hula, dzwończy

Niech za huka, stuka, puka

Pląsa, bije, przybasuje

Piska skrzypiec struną cienką

Tak podskocznie tak mileńko;

Niech się miele jak młyn wodny

W noc miesięczną, w czas pogodny

Szumiejąca, niech się snuje

A niech w dźwiękach się nie kończy

Choć by usnąć w tańcowaniu

Przy mieleniu, przy hukaniu

W zapomnieniu, w zapomnieniu

W kołysaniu, w zapomnieniu

W kołysaniu, w zapomnieniu, kołysaniu

Światy czarów — czar za światem!

-

Jestem wtedy wszystkim bratem

I wszystko jest dla mnie swatem

W tym weselu, w tej radości:

Bóg mi gości pozazdrości