Ocalić od zapomnienia - Marek Grechuta

Ile razem dróg przebytych

Ile ścieżek przedeptanych

Ile deszczów, ile śniegów

Wiszących nad latarniami

Ile listków, ile rozstań

Ciężkich godzin w miastach wielu

I znów upór, żeby powstać

I znów iść i dojść do celu

Ile w trudzie nieustannym

Wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń

Ile chlebów rozkrajanych

Pocałunków?

schodków?

książek?

Oczy twe jak piękne świece

A w sercu żródło promienia

Więc ja chciałbym twoje serce

Ocalić od zapomnienia

U twych ramion płaszcz powisa

Krzykliwy, z lesnego ptactwa

Długi przez cały korytarz

Przez podwórze, aż gdzie gwiazda Wenus

A tyś lot i górność chmur

Blask wody i kamienia

Chciałbym oczu twoich chmurność

Ocalić od zapomnienia