Lato - Marcelina, Kuba Karas

Tam gdzie nie krąży dziki tłum

A młode kwiaty tulą zwiędłe liście

Całuj mnie tuż po wypiciu gorącej kawy

Jej gorzki smak niech gryzie się z tą słodką chwilą

Pojedźmy gdzieś daleko

Nie pytaj gdzie to jest

Nikogo nie pytajmy

A ja chcę siedzieć z tyłu

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Tam, gdzie nie krąży dziki tłum

Tam właśnie leżę całkiem naga z tobą

Czuję jak bardzo ziemia jest okrągłą bryłą

Jak wszystko właśnie teraz jest na miejscu

A ty pobiegnij w morze

I cały zanurz się

A potem wróć tu do mnie

Dotykaj zimną ręką

Wkurzaj mnie

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Där det inte finns några vilda folkmassor

Och de unga blommorna vaggar de vissna löven

Kyss mig direkt efter att ha druckit varmt kaffe

Låt dess bittra smak bita i denna söta stund

Låt oss gå någonstans långt bort

Fråga inte var det är

Låt oss inte fråga någon

Och jag vill sitta där bak

Ta mig, ta mig, ta mig dit

Ta mig, ta mig, ta mig dit

Ta mig, ta mig, ta mig dit

Ta mig, ta mig, ta mig dit

Där det inte finns några vilda folkmassor

Det är där jag ligger helt naken med dig

Jag känner hur mycket jorden är en rund klump

Som att allt är på plats just nu

Och du springer ut i havet

Och fördjupa dig helt

Och kom sedan tillbaka hit till mig

Rör med en kall hand

gör mig förbannad

Ta mig, ta mig, ta mig dit

Ta mig, ta mig, ta mig dit

Ta mig, ta mig, ta mig dit

Ta mig, ta mig, ta mig dit

Ta mig, ta mig, ta mig dit

Ta mig, ta mig, ta mig dit