Za Długo - Warszawski, Steven, DJ Kraz

Grubo po pierwszej, chyba czekam na drugą

Jak na szansę, z którą chyba zwlekasz za długo

Znam tą jazdę, kiedy stajesz się z człowieka sługą

Bawić się fajnie, potem już tylko zwiecha na grubo

Spoko, mamy czas, przecież się nie pali

Zanim ogarniesz, Twój hajs to przeliczenie na gramy

Wielu miało potencjał, wierzyłem w ich siłę szczerze

Póki nie odwiedziłem ziomka w szpitalnej kwaterze

Gość miał łeb, ale z drugim lubił zgubić ten stan

Czas mija szybko, kiedy luzik nie nudzi się nam

Myślałem, że to minie, że ten syf zmieni się w splendor

Się przeliczyłem, bo dają mu w żyłę leki przez wenflon

Na ręku blizna, z zakrętu wyrwać się ciężko

Nadzieja prysła, spójrz jak się zabija jej dziecko

Wybacz, chcę wciąż mieć ją, Ty człowiek się trzymaj

Wygrać? Często tu znaczy się w porę zatrzymać…

Jesteśmy stąd, z osiedla…

To siedzi w nas jak szósty zmysł…

Jeszcze raz miałem farta…

Niejeden talent wśród nas sam się unicestwił…

Od melanży do melanży…

Ale co jutro może przynieść?

Nagapiłem się już dość…

Będzie coraz gorzej, jeśli sam się pogorszysz…

Rozejrzyj się…

Niejeden talent wśród nas sam się unicestwił…

Tak się zdarza…

Ale co jutro może przynieść?

Dobrze pamiętam ten czas, kiedy nie chciałem nic już

Prócz worka z gramem i paru złotych łatwego zysku

Nie trudno wejść w gówno, Ty sam znasz dobrze

Ale jak za długo w nim babrasz się, to masz problem

Przypał goni przypał, nic nie znika w kartotekach

Z tego życia, nie zauważyłeś, że coś dawno nie tak jest?

Znałem typa, mówił szczerze, że ogarnia się

Bujał na zawiasach, póki co tak piękna passa

Falstart, za szybko mety nie przekroczy

Zgaszony jak pety, widzisz jak to łatwo cel przeoczyć?

Pewnie ma to w głowie, jakby zrobił to dziś raczej

Ja sam pracujesz na przypał, to nie pytaj co z tym światem

Mieli być tu, ale chcieli żyć inaczej

Ile dróg da im szpital, grób albo w celi wakacje

Nie powiem Ci jak żyć, Ty człowiek się trzymaj

Wygrać? Często tu znaczy się w porę zatrzymać…

Jesteśmy stąd, z osiedla…

To siedzi w nas jak szósty zmysł…

Jeszcze raz miałem farta…

Niejeden talent wśród nas sam się unicestwił…

Od melanży do melanży…

Ale co jutro może przynieść?

Nagapiłem się już dość…

Będzie coraz gorzej, jeśli sam się pogorszysz…

Rozejrzyj się…

Niejeden talent wśród nas sam się unicestwił…

Tak się zdarza…

Ale co jutro może przynieść?

Myślę, że mam to już za sobą…

Nie chcę już do tego wracać…

Nagapiłem się już dość…

Te przestępcze myśli…

Niejeden talent wśród nas sam się unicestwił…

Tak się zdarza…

Ale co jutro może przynieść?