Kołysanka dla dwóch matek - Salk

Śpij już - co noc mówiła

Na kołdrę kładła gruby koc

Do stu licz swe potwory —

Do snu potworność zsyła los

Mój strach to nie twoja wina

Choć przez ciebie płynie moja krew

Nie musisz już mnie kołysać

Chcesz czy nie — teraz to ja kołyszę cię

Dałaś oczy lwa, serce sowy

Dałaś dłonie drobne aż strach

Bez słów okrywałaś mnie kocem

Bez słów teraz daj okryć się

Już śpi — ciemnością w ciele

Kołysze coraz większy sen

Jej strach to nie moja wina;

Chce czy nie — potworność ześle los i jej

Dam jej oczy lwa, serce sowy

Dam jej dłonie drobne aż strach

Bez słów przyjdę okryć ją nocą

Ukołyszę ciemność w jej snach

Nie musisz już mnie kołysać -

Teraz to ja kołyszę cię

Sov nu – skulle hon säga varje natt

Hon lade en tjock filt på täcket

Räkna dina monster till hundra —

Ödet skickar monstrositet i sömn

Min rädsla är inte ditt fel

Även om mitt blod rinner genom dig

Du behöver inte vagga mig längre

Gilla det eller inte – nu rockar jag dig

Du gav ett lejons ögon, hjärtat av en uggla

Du gav mig små händer, så läskigt

Du täckte mig med en filt utan att säga ett ord

Låt dig nu täckas utan ord

Han sover redan - mörker i kroppen

Vaggar mer och mer sömn

Hennes rädsla är inte mitt fel;

Oavsett om hon vill det eller inte - ödet kommer att skicka monstrositet till henne också

Jag ska ge henne ögonen på ett lejon, hjärtat av en uggla

Jag ger henne små händer

Utan ord kommer jag att täcka henne på natten

Jag ska vagga mörkret i hennes drömmar

Du behöver inte vagga mig längre -

Nu vaggar jag dig