Dön Dünya - Kolera

Demez hiç: «Ne dedim?».

Dan dun dan

Kaldıramaz kafasını yastıktan

Kalkamaz laflarının altından

Çözemez ne dedin saflıktan

Doğru düşünemez anam avanaklıktan

Ne değerin kalır senin adam astıktan

Sonra, neler gelir başa yaramazlıktan?

Aman sakın sorma, sen ne yap, ne et sorma!

Gel gelelim buna ben kefilim

Kolo karantinan onlar senin dizanterin

Deli drum’larımın uçuk synthy’lerimin sonu yok

Rap’im sebil, saldır hepinize yeterim

Ner’den gelirim, nereye doğru giderim?

Bırakın bizim kızın gözü pek, o kattı karaya bir renk karışıp

Atoma, fotona sade döneyim

Bu protonu nötronla kavuştur atoma dönelim

Dön dünya dönmesen bana ne olur ölsem ölmesem

Ben bu kadar can acısı görmüşken çekinir mi ki ölü yine ölmekten

Dön dünya (x8)

Yanlamış gemi gibi çözmüş de hayatın sırrını

Banladı beni saflık, Kolo artık yarı uyanık

Isıtırız dünyayı geçmiş cesetler anca

Araca yakıt olur, akıt depona, yakıt depona

Çatık kaşına karşı çatık kaşım aşına katık

O atık, o titanik gibi gözüm önünde batık

O tıpatıp tutmaya çalışan atıp atıp habire

Bire on katıp rahat uyuyor mu zıbarıp?

Sön, yan titreyince döşek sallanınca dünyan

İşin rengi değişir kursağına batar hülyan

Şişince içi o biçim işten soğuyan

Bulsa olur bulup bunayan

Nalına mıhına gider, o yana bu yana bakar

Ama önüne değil sağına soluna, enine boyuna

Düşünmek yok, var kanmak kolay olana da

Midem dayanamaz olana bulana bulana