Pijak - Jacek Kaczmarski

Pijany poeta ma za złe że klaszczą

Że patrzą na niego ciekawie

Że każdy mu nietakt łaskawie wybaczą

Poeta wszak wariat jest prawie

Nie chodzi po ziemi współżyje z duchami

Ich mowę na wylot zna przecież

I cóż że ogląda się wciąż za trunkami

Alkohol nie szkodzi poecie

Kochają go bardzo drwiąc z rąk jego drżenia

Ta drwina współczucia ma nazwę

Ugoszczą przytulą ukoją cierpienia

A on mimo wszystko ma za złe

Do łez się zamartwią że znowu nic nie jadł

Że pali za dużo i nie śpi

Że w oczach mu tańczy szaleńcza zawieja

A oni pragnęliby pieśni

Zakocha się szczerze trzy razy na tydzień

I wtedy zstępuje na ziemię

Czasami w połowie wieczoru gdzieś wyjdzie

Czasami wpół słowa zadrzemie

A oni się wtedy po cichu rozzłoszczą

Że nie dba gdy w krąg niego siedzą

Lecz czegoś mu jednak naprawdę zazdroszczą

Lecz czego zazdroszczą nie wiedzą