Skad Przychodzimy, Kim Jestesmy, Dokad Idziemy - Grzegorz Turnau

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Przecież my wiemy, że nie bardzo pasujemy

Do takich pytań i do braku odpowiedzi

Sąsiedzi słońca, ziemi, nieba, wody sąsiedzi

Tak nas zostawił na kształt znaku zapytania

Ten co przyjechał i nie pytał lecz się kłaniał

Tak układamy ręce jak nam kiedyś on ułożył

Który tu z nami w słońcu wiele szczęścia dożył

Tu było wiele spraw, tysiące, taka moc

Że przegadany dzień nie starczy ani noc

A jak zamilczeć w słońcu, do księżyca grać

I robić to po prostu, na co nas nie stać

Nauczył nas ten malarz, który odkrył nam

Jaki nas bawi kształtów, błysków wielki kram

Wypełnić nimi można wiele pustych scen

Gdzie nie ma słów, a wisi tylko barwny len

Wśród pustych krzeseł i portretów białych dam

Uderza w ściany mocne serce nasz tam-tam

Wstawcie go w ramy, w których zimna cisza lśni

Niech go zobaczy tamten, ten i ty i ty

Pozwoli przyjrzeć się jak się zachowujemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Tu było wiele spraw, tysiące, taka moc

Że przegadany dzień nie starczy ani noc

A jak zamilczeć w słońcu, do księżyca grać

I robić to po prostu na co nas nie stać

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy…