Lubię Duchy - Grzegorz Turnau

Lubię czasem mieć w czubie

Lubię iść aż się zgubię

Gdzie się pejzaż otwiera

Tam zabieram z sobą Tetmajera

Lubię gdy mnie nie minie

Przeciąg wiatru w kominie

Mieć pod ręką się przyda

Słowackiego wtedy i Norwida

Słowackiego i Norwida

Jeszcze bardziej lubię

To nie moja wina

Czytać ci Puszkina

Jeszcze bardziej lubię

Gdy mi świat doskwiera

Czytać ci Moliera

Chciałbym być z tobą zawsze

Miałbym znaczenie zbawcze

Tylko Pieśń nad Pieśniami

Słychać wciąż by było między nami

Chciałbym na suchej łące

Leżeć

Patrzeć na słońce

Gdy nas mocno opala

To ochłody szukać u Mistrala

Szukać u Mistrala

Jeszcze bardziej chciałbym

Aż mnie ktoś zatrzyma

Czytać ci Tuwima

Jeszcze bardziej chciałbym

Czy w tym jest coś złego

Czytać ci Goethego

Duchy duchy krążą tu

Szepcą cicho we mgle

Słowo po słowie wywołujemy je

Duchów duchów nie bój się

Nie ma co się ich bać

Nie chcą wystraszyć takich jak ty i ja

Jeszcze chciałbym byś moja miła

Nigdy mną już nie pogardziła

Bardzo byłoby szkoda

Stracić i Verlaine’a i Rimbauda

I Verlaine’a i Rimbauda

Lecz najbardziej chciałbym

Co komu do tego

Czytać ci Dantego

Lecz najbardziej chciałbym

Gdy na płacz się zbiera

Czytać ci Homera