Portre - Taladro

kadere yenildiğim ilk set\ngel, zarar da olsan beni pislet\n3. ayı tam aramamanın\nbeni dokunmadan hisset\naylar geriye döndürürken baş ağrımı\nbozuyor bu işin bitiş şekli asabımı\nçekerler azabını\nbu dünya adaletsiz iteler hesabını\nölmek mi bu da\nyoksa beni boğmak mı bir yürek su da paslı bir merceğin derinlerinde tutar beni\naşka sevda da dahil, düşmeye korku da.\nyenmek de dahil, suya hasret bir martı da beni düşlerinde karşıla.\ngelemiyorsan, depremler yolla bana\nbu aşka fayda etmez artçılar.\naçık bir intihar\nçabalarım da koskoca bir hiç daha\nyokluğun ayrı güzel\nölme ama, sonbahar değil daha\nseni ağlarken de yazarım.\ngülerken hatta susarken de yazarım\nçizerim de yeter ki gülümse\nalıp o portreyi gözaltlarıma asarım\nseni saklıyorlar benden\nama bilmiyorlar kalp daha da canlı bedenden\nbir yakamoz akşamı gelecem elbet,\nsüzüleceğim yanaklarından ayrılınca bedenden\ngitme, gitme o güne dek\nsıkıver gözlerimin vidalarını, ağlama\nmüsaade etme buna, daha değil\nyağmasın yağmur, yokluğun kafi.\ndönmeni beklemek\nsonuçta her adımım bir emek\nen zoru bu mu?\nmutluyken mutluluklar dilemek.\nartık gelmeyeceğine inandım\ninandığına inanmamak zor aşkım\nanlıyorum, yoruldun hayli\nzaten beni de bir hayli zor aştın\npeh, nasıl bir masaldık\ndünyaya sığamazken nasıl da azaldık\nyüreğin zayıflamış yoksa arardın\nhem ne ara sarardık?\nkilo mu verdin ne.\nzayıflamış kalbinin kıvrımları\nkopmadım senden kopmam da beklemeyin kalbimi sıyırmamı