Yokuşlarında - Server Uraz

İnanma yalnız, yalnızım yalnız

Hayat yolunda kaldım, kaldım apansız

Yokuşlarında

Yokuşlarım dar

İnanma yalnız, yalnızım yalnız

Hayat yolunda kaldım, kaldım apansız

Yokuşlarında

Yokuşlarım dar

Kirli bir beynim var ve suça meyilim

Ama ne alnım kara ve ne boynum eğri

Uzak dur, içi boş sohbeti n'eyleyeyim?

Bildiğin o düz insanlardan değilim

Korsanım yalnızlık bana liman

Her yolda elbet bir harami var

Keserler önümü garanti bak

Boş yapma, tercihim azami laf

Zaten tüm hayatım karantina

Ve diyorlar her şeye zaman ilaç

Yok en ufak bir ışık bana inan

Güldüğüme bakma bu kara mizah

Karanlık içinde ederiz dans

Kayıp bir nesiliz neşemiz az

İçeriz her gece, mezeyi kap

Söveriz kadere, çekeriz nah

İnanma yalnız, yalnızım yalnız

Hayat yolunda kaldım, kaldım apansız

Yokuşlarında

Yokuşlarım dar

İnanma yalnız, yalnızım yalnız

Hayat yolunda kaldım, kaldım apansız

Yokuşlarında

Yokuşlarım dar

Bu insanların, gözü yaşlı

Teninde kaldı denizlerin ahı

Garip vakaydı, bütün gün aynı

Yoruldum artık, rüyalarım vardı

Dardı yokuşlar bir gün

İçime atamadım özgürüm

Sardı korkular her gün

Bu savaşı kazanamam üzgünüm

Yokuşlar yorucu, dar ve dik

Mutluluk ardından dram gelir

Ruhumsa her gün bir sınav verir

Ördüğüm duvarı yıkar geri

Suskunluk estirir tan yeli

Bi' şeyler diyeceksen tam yeri

Karanlık geceye sar beni

İşimiz bittiyse kalk ve git

İnanma yalnız, yalnızım yalnız

Hayat yolunda kaldım, kaldım apansız

Yokuşlarında

Yokuşlarım dar

İnanma yalnız, yalnızım yalnız

Hayat yolunda kaldım, kaldım apansız

Yokuşlarında

Yokuşlarım dar