Sessizlik Dolu Bir Kadeh Yalnızlık - Sehabe

Sabaha zor varanlardanım ama dün gecem biraz daha uzun sürdü

Bi' tutam karanlığın içinde akrep ve yelkovanın yarışını seyreden gözlerim

Şelale misali garip bir hüzündeydi

Bas ve geç üstümden dercesine eski şarkıları yarım kalmışlığıma vererek yad

edip durdum

Göklerin hanlarına kırılıp dar ettim yağmurları avuçlarımda

Şimşeklere tokat çaktım

Evet günün anlam ve önemi vardı benim için

Hayretle karşılanacak bir durum değildi belki ama

Çekilen esarette kaybedilen cesaret

O dört kelimeyi dudakta tutmaya yetti

Kilitli durdum ve bence olması gereken buydu

Yastık altı çağlamalarım epey uzun sürdü

Yaşım yere kavuşurken hüznü kutlayabildim

Doğan günün doğum günüydü (doğum günüydü)

Dönmesen de geri gelmesen de

Direk ölmesem de bunu bilmesen de

Yoksun

Yalnızlıkta üşüyorum

Sustum

Sessizlikte ölüyorum

Kafam dönüyo' sarhoş değilim, kusmak içimden geliyo'

Bu gece sigara gibi beni içine çekiyo'

Susmak acizliğimin mürekkebine bürünmüş

Kağıda bitkin şekilde yalnızlığımı fısıldıyor

Başım yere, ellerim göğe yönelmiş senin için

Ama getirisi bana pek yok bundan bihabersin

Belki bana içten içe çok kızıyorsundur

Nedenini bilmesem de galiba mahcubum

Kalbimde bir ağrı var, Ağrı Dağı gibi

Espri yapmıyorum, hayat esprinin kendisi

Bi' sesi duymalıyım ki o bana inat

Bi' telefon kadar yakın, umutlar kadar uzak

Tarihler zihnimde sağlam yer edindi

Yelkovan akrebe baya bi' tur bindirdi

Haziran sonundayız ama Eylül başı gibi

Üşüyorum, sensizim, yalnızım, sessizim

Dönmesen de geri gelmesen de

Direk ölmesem de bunu bilmesen de

Yoksun

Yalnızlıkta üşüyorum

Sustum

Sessizlikte ölüyorum