Kargaların Kargaşası - Sagopa Kajmer

İlerde birkaç yol var, uzaktan belirgin değil

İlerle durmak ayak yorar, beklemek çözüm değil

Aklımdaki mezar bir kişilik değil

Ve sen suçlu değilsin, duygular kendini öldürür (aha)

Saçmalar dilin, söver ve eşyalarını yıkar

Kursak hevesle dolar

Kargalar çığlıkları basar

Huzurum kendini kasar

Karmaşık anlamsızlıklar ardışık yanılmalar

Sürekli uykuya yumulmalar, hayatın içinden bu yansımalar

Büyük bir göç var ordan oraya, kalbimden uzağa

Emin yerlerden tuzağa, aydınlık patikalardan derin karanlık ormana

neden yok sormana, gerçekler katılır içi yalan dolmuş harmana

Köleler yürür içinde zincirlerden ayaklar

Mezar taşları gibi benzer insan insana

Konuşmak istersin de susar bülbüller boğazında

Tam dokunmak istediğinde o yıldız kayar ufkunda

Ama umudun gittiği seferden dönecektir yakında

Onu her an beklemek inan ki bal tadında

Bu kuş konacak elbet bir gün bir dostun yurduna

Kalp evinin anahtarlığını koyma düşmanın avcuna (koyma)

Ellerimi siper ettim gözlerim artık göremezim

Görünmekten aciz olanlardan artık habersizim

Habersizim her şeyden

Habersizim senden

Habersizim ondan, bundan

Ha-ha

Hadi gazla

Hadi gazla

Sago, Kaf-Kef, Pesimist Orkestra

Beklentilerimi kavşağında durmuş bekliyorum (aha)

Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum (bilmiyorum)

Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası

Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası?

(Hadi bi' daha)

Beklentilerimi kavşağında durmuş bekliyorum (aha)

Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum (bilmiyorum vallahi)

Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası

Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası (yo)?

Zihnimi kuşatan ölü fikirleri yesinler akbabalar

Öldürdüğüm insanların ve yıktığım binaların tek sorumlusu benim (benim!)

Ben benden firar ettim, başka bende yerleştim

Sen sana aşık oldun, kevaşeye meğil ettin

En uzun filmdin hayatın

İster korku, ister komedi, ister dram, ister trajedi

Yönet filmini hadi beybe!

Kıskanç dalgaların kumları alıp götürdüğü gibi

Ölüm de cana varacak, görünecek bardağın dibi

Yuvalarından oyar gözlerimi senin ellerin

Ben göremedikçe iter o yana bu yana beni senin ellerin

Korkunç bir ıssızlıkta ben anlamıştım korkmayı

En güçsüz anımda denedim tek doğru yolu bulmayı

Ay benim dostumdu, gece benim örtümdü

İlerisi meçhuldü ama kurtulmak güçlü dürtümdü

Taşlandığım paralar tenime sertçe sürtündü

Düştüm, kalktım, boğulup battım, çıktım, nihayet kara göründü

Bölüm bölüm bitiyor etaplar ama yarış sürüyor

Ben def ettikçe alçak virüsler ürüyor

Ben doğrumu deştikçe onlar komikmiş gibi gülüyor (haha)

Bilmiyorlar aslında onlar karşımda yavaşça ölüyor

Sago her şeyi çok net görüyor

Beklentilerimi kavşağında durmuş bekliyorum (bekliyorum)

Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum (bilmiyorum)

Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası

Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası?

Beklentilerimi kavşağında durmuş bekliyorum

Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum

Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası

Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası?

Yeah

Sago, Kaf-Kef

Biatch

Kaf-Kef-Kef

Kaf-Kef-Kef

Kef-Kef-Kef

Kaf-Kaf-Kaf

Kef-Kef

Sago, Kaf-Kef

Pesimist Orkestra