Demony / Nowy Dzień - Roksana Węgiel

Demony rzuciły cień

Niepewny los i nowy dzień

Bez uczuć niepełny byt

Oskarżam czas za tyle lat

Bez uczuć opadam z sił

Kolejny raz wspominam sny

Tam nie odnajdę mnie nikt

Oddycham znów m nowy świt

Pośpieszny świat [pozwala mi zapomnieć

Osuszyć łzy

Przenika mnie bezradny krzyk

Do serca prowadzi szlak

Naiwna myśl, ze mogę tak

Znaleźć do serca dziś drzwi

Mogę nie istnieć, ale żyć

Być i nie przeżyć nic

I nie znać prawdy, a wiedzieć że

Kochać chcę!

Demony, nie szukam ich

Nie znajdę ich, gdy będzie ktoś tak blisko

Na dotyk rąk

Na każdy znak

Nasz własny świat

Na zawsze być pewną tak

Uczuciem swym wyznaczyć szlak

Znaleźć do serca dziś drzwi

Mogę nie istnieć, ale żyć

Być i nie przeżyć nic

I nie znać prawdy, a wiedzieć że

Kochać chcę!

Kochać chcę!

Kochać chcę!

Znaleźć do serca dziś drzwi

Zbyt wiele trudnych pytań

Zbyt wiele szarych chmur

I szczęście zamknięte na klucz

Zbyt wiele dziś pamiętasz chwil, które mogły odejść

A one teraz i tu

Choć żal twój, płacz jest czymś co ukoić może cię

Poczekaj, zobaczysz ze jutro przyjdzie nowy dzień

Zbyt wiele pustych marzę

Zbyt wiele gorzkich słów

Ich smak w pamięci wciąż jest

Zbyt wile trudnych walk

Przeciw tym co twój szlak zatarli

Byś nie mógł nim przejść

Choć żal twój, płacz jest czymś co ukoić może cię

Poczekaj, zobaczysz ze jutro przyjdzie nowy dzień

Rozwinę swe skrzydła

Pofrunę w dal

Odrzucę ten smutek

I tak, gdy powrócę

Odnajdę go wtedy, gdy żal

Będzie chciał zranić jeszcze raz

Zbyt wiele trudnych pytań

Zbyt wiele szarych chmur

I szczęście zamknięte na klucz

Zbyt wiele dziś pamiętasz chwil, które mogły odejść

A one teraz i tu

Choć żal twój, płacz jest czymś co ukoić może cię

Poczekaj, zobaczysz ze jutro przyjdzie nowy dzień

Nowy dzień

Nowy dzień

Nowy dzień

Nowy dzień