Desalma - Mariza

Perdi hoje a minha alma às tuas mãos

Soubesse eu dar-lhe amor

Como te dera

Pudesse eu dar-lhe os beijos

Lábios sãos

De quem beijou de amor e o soubera

Talvez não me fugisse de entre os dedos

A alma, como um barco que se afasta

Se à frágil condição de tantos medos

Pudesse eu ter de ti o que me basta

E dado o barco ao mar que o soube ter

Por medos e cansaços

Me perdera

Eu espero a vida inteira por te ver

E a vida que é só minha ainda me espera

Straciłam moją duszę dziś w twych rękach

Bym mogła wiedzieć

Jak miłość darować

Móc dawać pocałunki

Zdrowych warg

Kogoś, kto z miłością już całował

Być może nie ucieknie między palcami

Bo dusza ma jak łódź, która się oddala

Gdy obaw wielu stan jest tak nietrwały

Dość już bym od ciebie otrzymała

To jest ta łódź na morzu, która wiedziała

Przez lęki i zmęczenie

Straciłam siebie

I mam nadzieję widzieć całe życie

Samotne życie, które jest czekaniem