Ptaki - Krzysztof Zalewski

Las, wczesne lato

Jak konwalie pachnie czas i jest go w bród

Ty i ja, co ty na to?

Przecież jedyne co nas dzieli to ten stół

Wiadomości straszą, że wyłączą jutro sens

Zapytałem o to ptaki i wyśmiały mnie

Zapytałem o to ptaki, ej

Powiedziały wyżej, ej

Powiedziały wyżej, ej

Powiedziały leć

Zapytałem jak mam lecieć, ej

Powiedziały śmielej, ej

Powiedziały śmielej, ej

Powiedziały leć

Kiedy jestem wyżej widzę, ej

To co dzieli nas jest nieprawdziwe

Świat pełen granic

Coś jak szklanka światła, albo do lasu drzwi

Mur, taki jak w Berlinie kiedyś stał

Może podzielić miasto, ale wciąż go nie widzą ptaki

Wiadomości straszą, że wyłączą jutro sens

Zapytałem o to ptaki wyśmiały mnie

Zapytałem o to ptaki, ej

Powiedziały wyżej, ej

Powiedziały wyżej, ej

Powiedziały leć

Zapytałem jak mam lecieć, ej

Powiedziały śmielej, ej

Powiedziały śmielej, ej

Powiedziały leć

Zapytałem o to ptaki, ej

Powiedziały wyżej, ej

Powiedziały wyżej, ej

Powiedziały leć

Kiedy lecę wyżej widzę, ej

To co dzieli nas jest nieprawdziwe