Boję Się O Nas - Hey

Znów ptaki, te niewielkie

przybyłe przedwcześnie

w pośpiechu wiją gniazdo w rynnie

znów łaszą się do siebie

kocięta bezdomne, znaczone

przykrym parchem, głodne

Księżyc rośnie — boję się - o nas

ciężar wiosny — boję się - o nas

triumf młodości — boję się - o nas

wrzask o brzasku — boję się …

Znów szelest ortalionu

biegacza, co rankiem

próbuje się przecisnąć przez mgłę

wybudza mnie perfidnie

wyrywa z tej nocy, nieczułych

objęć na powierzchnię

Znów wchodzisz we mnie drgawką

a serce więzione w przyciasnej

klatce żeber — martwieje

znów ostrzem twardej mowy

ćwiartuję bezmyślnie, w afekcie

twą wrażliwość - boleśnie

Księżyc rośnie — boję się - o nas

ciężar wiosny — boję się - o nas

triumf młodości — boję się - o nas

wrzask o brzasku — boję się …

Gdy sparszywieję znów

-zamknij się w sobie, zaciągnij rolety powiek

gdy sparszywieję znów

— chwyć się cieniutkiej niteczki pewności, że minie — to minie