Nie Jestem - GrubSon

Jestem dziwnym typem, ale za to szczęśliwym

Zdarza mi się być leniwym.

ja nie z tych co tylko burzyliby…

Co?!

Lubie strzelać, ale nie z broni, raczej głupie miny

Jak już to w grach, posyłam wroga w piach!

Pach pach pach!

I nieżywy

Mam nadzieję, że zwiedzę jeszcze nasz świat choć trochę

Ale nie przez Google — raczej na piechotę

Jak wielu z was mam przyzwyczajenia, nawyki, nałogi, wyobrażenia

Chciałbym pozmieniać wiele rzeczy, lecz ja

Sam sobie ściemniam, że czasu nie mam

Jestem tu, nie tam, bo chcę tu być a może dlatego, że powinienem?

Sam już nie wiem…

Czuję że drzemie we mnie myśl: «uwolnij siebie.»

A może lepiej nie dziś?

I wtedy się włącza drugi, mówi mi:

«Żyj!

Baw się!

Uciekaj jak źle!

Żryj, ale nie udław się!

Wyjdź jak masz gdzie!»

Częste niezdecydowanie znowu sprawia, że ego walczy ze mną

Trudno czasem dokonać wyboru, nie wystarczy rzucić monetą

Ja nie z tych co wiecznie biją pianę

I z tych co w oczach mają obłęd

Przeważnie robię to co czuję, ale nie zawsze wychodzi to na dobre

Jestem omylny, popełniam błędy jak każdy inny, a co do sławy:

Nie kupuję tego w ogóle kiedy mówią mi, że bez niej nie ma dobrej zabawy

Jestem typem któremu zdarza się za-często spóźniać

Nie wiem kurwa

Co to czas

Dlatego znajomi muszą się wkurwiać

Czasem klnę jak szewc choć wiem

Nie wypada, ale momentami inaczej nie można

Taki ze mnie ideał, jak w Polsce piłka nożna

Nigdy nie byłem, nie będę nim, to fakt

Mam w sobie tyle zalet, ile wad

Jestem z tego rad, choć zawsze może być lepiej

Ale i tak się cieszę…

Bo nie jestem piedrolonym robotem!

Bo nie jestem piedrolonym robotem!

Nie jestem piedrolonym ro-bo-co-o-pem!

Bo nie jestem, bo nie jestem piedrolonym Robocopem!

Bo nie jestem, bo nie jestem.

Hej!

Hej!

Hej!

Czasami kłamię, bo wydaje mi się, że wybieram mniejsze zło

Przez co udaję, że jest dobrze, a mogłem powiedzieć wprost

Może nie mam odwagi, a może nie chcę nikogo krzywdzić słowem

Może zrobię to tak, a może tak, a może pójdę w zupełnie inną stronę

Jestem typem, co lubi sobie wypić

Polska.

Ponoć nie ma co się dziwić

Zarobić, kupić i w raz przechylić

Muszę się obudzić, chociaż na jakiś czas

Pomimo tego, że lubię, to się boję, że życie moje zamieni się w przysłowiowe

pół litra

Coraz trudniej i tak odmówić drinka

Jeden, drugi, ósmy, klapa, spadam.

Muszę się czegoś złapać

Czasami wydaje mi się, że często mi się wydaje, że za dużo wydaję

Na gówno którego wcale nie potrzebuję, ale wydawanie jest super

A tak naprawdę jest tego tyle

Że rozwali mi dupę!

Za dużo w dupie, a za mało w głowie!

Jak zostanę trupem, to może za dekadę się rozłożę

Boże słodki, Boże walcząc wszak o Twoją lożę

Tyle twych imion a Tyś ten sam

Ciągle leje się krew, polityka, władza, pieniądze, chłam

Jestem wierzący, wierzę w siebie i w dobrych ludzi

Wierzę w złych, bo wiem, że ci są w stanie zawrócić

Nie lubię się kłócić, choć lubię mieć rację

Mam swoje zdanie i pozamiatane wtedy

Kiedy wiem że w czterech literach masz je

Zanim ten numer się skończy wiedz że jestem tym dobrym i złym

Lecz przede wszystkim człowiekiem z krwi i kości

A nie jakimś piedrolonym robotem!

Nie jestem piedrolonym robotem!

Nie jestem piedrolonym robotem!

Bo nie jestem, bo nie jestem piedrolonym robocopem!

Bo nie jestem bo nie jestem.

Hej!

Hej!

Hej!

Bo nie jestem piedrolonym robotem!

Bo nie jestem ro-bo-o-o-o…

Bo on nie jest piedrolonym robotem!

Bo on nie jest piedrolonym robotem!

Bo on nie jest piedrolonym robotem!

Bo on nie jest piedrolonym robotem!