Bağır - Gazapizm

Baya bir değişken bu yerleşkeme kendirek diker

Kafamızda tel örgüler bak diken diken

Susuzdede parkındayım sanki palandöken

Bak bu insanlara demek nedir savaş diren

Hayırdır yaşlandık mı?

Konuşmuyor kimseler

Bu çok yol çeken çocuklar buluşmuyor güneşte

Kafamın içindekiler benle toprak olduğunda;

Açıp şarkımı dinle.

Yakışmıyor üzülmek!

Kanlı coğrafyanın ortasında doğdum

Baktım 15 milyon gecekondu, Alsancak hızlı

Beş vakit namaz kıldın uyuşturucu sarmadı

Gelişim kitapları sokaklarda yazılsın

Fizikten kimyadan matematikten aşka düştün

Ağzın yüzün dağıldı, üstün başın rüküştü

Elit tabaka asit takılsın

Modern çağdan bizi uçuruma sürdürsün

İşte o gün gülmüşüz

Bu savaş bu yaşam alanı diyipte ayırmadım

Tamda birleşmişte denmez

Birleşse sağ kalanın olmayacağı bir yolda;

Ben yürüyorken yok çıkarım;

karıştı tüm algılarım

Kesemiyorum ne olacağını

Doğal yaşam radyasyon etik değil kimyasal

Mağrum bırakılanlar yaşamaktan insanca

Gerçek değil o kapıldığınız ihtişam

En aydınlık caddemizde bir silahlı çatışma

Sen kaşını çatınca birden sustu herkes

Bana sorma bilmiyorum, birdelenmez hasret tamam

Sonra gitmiyordum kin gidersem tövbe ama

Napayım şarap böyle üstümüzde kasvet

Birde farzet ayakların kesilmiş yerden

Mutlusun çok kapın çalar savcı mevcut ister

Tamda böyle zamansız yaşandı her şey

Hatta belki böyle ölcez

Korkağım benim evet

Geldin gidiyorsun, madem gülmüyorsun

Hiçbir anlam teşkil etmese de;

Bağır onlara!

Kaldır kafanı semaya, bağır çağır durmadan!

Neden susuyorsun?

Dayatılan zulüm;

Tabiatla dost mu masum kalan sanatçılar?

Tamda bu yüzden suçlu paşam

15 senem heba.

Duygum heybe yalana

Uygun değil yaşamak;

bak bu sevda vurgun!

Yasaklıdar gülmek falan uzun hikaye

Ancak alkol bana aşık, kan kırmızı rujun dirayet

Tedirgin bekliyorken güneş doğdu bugün nihayet

Gidersen boş kalıcak hepten düğün cenaze

Bir edebiyat düşün;

Tüm pisliği örtsün, çıkıp desinler ki körsün

Öyle güzel olsun, işte radikaldi sevda

Sonra kalbimizi böldük, Akdeniz’i gördük

Arkasından Nazım davasında öldü

Cemal Süreyya'dan

Ahmet Arif’ten de tek tesellim yoktu

Birden bire büyüdüm bozar mı sandın acılar?

Pankartta kalır hüzünlü bağır çağır durmadan

O sessizlik küfürdür!

Bağır kimse duymuyorsa

Bağır onlara hayatın ağır romana, çalarsa ağır onlara

Bağır kimse duymuyorsa;

bağır sonlara!

Bağır çağır çıkıp gelsinler onlar bahar olmadan

Geldin gidiyorsun, madem gülmüyorsun

Hiçbir anlam teşkil etmese de;

Bağır onlara!

Kaldır kafanı semaya, bağır çağır durmadan!

Neden susuyorsun?