Kula - Enson, Eripe, Igrekzet

Znajdę Cię, dla mnie zabijanie to sztuka

Choćbym musiał się oszukać, za chuj nie dam się oszukać

Lubisz globusy i rebusy, to się teraz wczuj

Właśnie zabieram Cię w podróż przez ból

Di Trevi spływa krwią, ja umywam ręce

To jest Twój wyścig o życie jak Indy 500

Notre Dame, powiedz sam, komu bije dzwon

To Westerplatte, Ty broń się dzielnie, i tak zginiesz, ziom

Jak Timothy McVeigh czasem odpały mam i taki stan

Że widzisz mnie, to zastygasz jak gwardzista pod Buckingham

Pakistan, Syberia, Turcja, Ty pocztówki prześlij

A ja położę Cię spać w mieście, które nigdy nie śpi

Czytaj wersy i literę G przypomnij sobie

Bo miasta układają napis na Twym grobie

Wzrok podnosisz znad kartki, właśnie spoglądasz w lufę

Nie rozwiążesz tej zagadki, żegnaj się i witaj kulę

Nie ma ewakuacyjnych dróg, tylko lęk przez «e» jak spust

Na Twej skroni pot, serce jak młot, co wbija w siebie gwóźdź

Co wbija w siebie gwóźdź

Moja mała ekipa — ja i piątka do mnie podobna

Ale nie te cele, inna trajektoria

Mało trafnie padło na mnie, planowałem lot w niebo

Honorowo, od wojen daleko i do nikogo

Tak łatwo idę na niepowołaną rękę

No i tylko będę jedynym trafnym argumentem

Byłem twardy, ale na boku, no i

Nie trafiałem do głów pomijany i pogubiony

Małym tunelem gonię do nieuniknionego

Jakbym nie wybrał, «to nie to» albo «tylko nie to»

Ruletka charakterów — niewielu nie stawia na czarne

Niedługo będę dla nich na kiwnięcie palcem

Finalnie być mogę tu pigułką na chorobę «wróg»

Jak donosi Juda, to na barkach nosi Bóg

We mnie tyle nie mojej nienawiści

Miłość bywa ślepa, dlatego nie chybię nigdy

We mnie ideały wytarte na proch butem

Z prochu powstałem i w proch Cię obrócę

Nie ma ewakuacyjnych dróg, tylko lęk przez «e» jak spust

Na Twej skroni pot, serce jak młot, co wbija w siebie gwóźdź

Co wbija w siebie gwóźdź

Wydałeś na mnie wyrok, to czas rozpocząć grę

Gramy w «Państwa-Miasta», czekaj na literę G

W samym sercu Neapolu dopijam moje espresso

Kofeina robi swoje — demony nie śpią

Czystki na ulicach przeprowadza tu historia

Utylizuje śmieci nawet szybciej niż Camorra

W zatłoczonym Tokio wojny gangów, temat-rzeka

Łuski jeszcze świeże, grube ryby już w gazetach

Dasz im palec — chcą prawą rękę jak w Yakuzie

I niezbyt kolorowo jest zaleźć im za skórę

Żywy towar wolą bardziej niż martwą naturę

Chińskie triady staną za tym pierdolonym murem

Broń przeładuj, w niej specjalnie dla mnie nabój

Nie masz serca tego robić, zakochałeś się na zabój

Kennedy w Dallas czy Tupac w Vegas

Nie ważne gdzie i kiedy, mamy tylko tu i teraz

Nie ma ewakuacyjnych dróg, tylko lęk przez «e» jak spust

Na Twej skroni pot, serce jak młot, co wbija w siebie gwóźdź

Co wbija w siebie gwóźdź

Tekst i adnotacje na Rap Genius Polska