Ferajny - Eldo

Alejami wycackany szedł se jakiś gość

Facjata niby owszem, może być

Nagle potknął się o kamień rycząc «Och, psiakość!

Jak oni mogą w tej Warszawie żyć!»

Syreni gród jest fest, tu życie mija z biglem

Szczególnie, jeśli wiesz, co kryje się za winklem

Cięte typy piją czterdziestkę pod sklepem

Mówią «mieliśmy ambicje, ale mijało nas szczęście»

Zawraca kontrafałdę więc daję mu grosz w łapę

Idę przed siebie i swoje szczęście znajdę na pe

Szuka tu szczęścia niejeden

Chce mieć piter pełen dzińdziorów i wyjechać do siebie

Ćmy nocne rozkładają uda

Za dwie stówy i myślą, że kiedyś zapomnieć się uda

Lewarek śmieje się z gabloty

Bo wziął czerstwiaka pod bajer zarobi na nim parę złotych

Możesz mieć boja, to miasto wciąż baletuje

Tu antki szybko przyklejają fanara na tróje

Miasto zostało to samo, język się zmienił

Są ziomki z podwórek, zamiast ferajn z kamienic

To warszawskie ballady

Czarna Mańka, księżyc frajer, jadziem na Bielany

Warszawa da się lubić, ja ją kocham — to pewne

I w ogóle i w szczególe i pod każdym innym względem

Nie zawracaj kontrafałdy, że w Warszawie byłeś

Bo na Saską Kępę wcale nie chodziłeś

Jesteś frajer, jakich mało, istne tam wesele

Karuzela, młyn diabelski bez ustanku miele

Na różycu baba krzyczy «pyzy prosto z gara»

Skower majchra używa gdzieś w bramach

Tego nie ma, możesz usłyszeć to w balladach

Mentalność została, kpiarz, wieczny cwaniak, warszawiak

Spalił nam miasto w ząbek czesany kolo

Strączku łuskany, klapa — stolica żyje na nowo

W krótkich abcugach wyrosły nowe czynszówki

Fioraje znów sprzedają kwiaty na rynku starówki

Andrusy zamiast oprychówek czapki na uszy

I galant lalunie co wyróżniają się w tłumie

Trzeba miastu spojrzeć w oczy

Schylić głowę, nieujarzmione miasto pełne historii mrocznych

Bohaterowie śpią na cytadeli stokach

W grobach pod brzozowym krzyżem na Powązkach

I wkurzaj się na nasz charakter strączku łuskany

Spytasz skąd jestem?

Powiem z dumą «z Warszawy!»

To warszawskie ballady

Czarna Mańka, księżyc frajer, jadziem na Bielany

Warszawa da się lubić, ja ją kocham — to pewne

I w ogóle i w szczególe i pod każdym innym względem