Esteci - Eldo

-Dasz mi to?

Tę taśmę

-Tak, proszę.

Proszę bardzo

-To jest piękne co robicie chłopcy.

Człowiek już nie żyje… tu ciągle jest.

Piękne to jest

Eldo:

Reż tę herbę- był to hymn wszystkich

Którzy wieczorami rodzą pomysły

Moje to słowa, werble i zmysły, pióra

Stalówki i pędzle, ryzy kartek na walizki

Stary Werter konsekwentnie płacze rymami

Podróżuje przez siebie, chowa się pomiędzy słowami

Między nami bardzo spoko #elementalizm

I ciągle wierzy tu w piękno #idealizm

Prosta sprawa słowo- klucz to zachwyt

Miasto- Warszawa, rok '94

Podziw, adrenalina prosto do serca

Każdy z nas chciał wykrzyczeć swego kilohertza

Nie było wyjścia, wtedy kwiaty na betonie

Dziś miasto wystaw, tandeta świeci w neonie

Tu można zyskać, bo jest możliwości multum

Nawet na brudnym podwórku dusza to kryształ

Wychowani na estetów, naszą bronią

Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki

Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro

Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki

Wychowani na estetów, naszą bronią

Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki

Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro

Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki

Eldo:

Miałem sen- chciałem być jak «Who's the Man»

Bez suflera, wszystko wychodziło prosto tak

Złota Era- wielu z nas jej pewnie czasem brak

Cała szuflada pełna kaset walkmana- tylko rap!

Otwarte głowy potrzebują więcej

Formy są wąskie i ograniczają serce

Celem musi być wszechświat- wyrazić wszystko

Spróbować ujarzmić rzeczywistość

Byliśmy obcy- «Potwory i spółka»

Dziś obrazy w galerii, jak i płyty na półkach

Tak to działa, czuje piękno- włącza się sensor

Zjadłem zęby na marzeniach #DustinHenderson

Bezmiar, możliwości cała gama barw

Kreatywności ścieżka na szczycie wielkich fal

Mieszkam na chmurze pomysłów, w niebie emocji

Gdzie metafory biorą smutek w cudzysłów

Wychowani na estetów, naszą bronią

Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki

Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro

Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki

Wychowani na estetów, naszą bronią

Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki

Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro

Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki