Uit De Lucht - Eefje de Visser

En ik had bedacht dat ik ergens

Afgelegen wilde leven op het platteland

Ik herinner me een droom

De buurt waarin we wonen brandde af in één nacht

En niets van wat er bewaard bleef onthield ik

Of misschien vertrouwde ik m’n geheugen niet

Maar er ligt niets opgeslagen

Er hangt iets om me heen en blijft alleen nog wazig

En we verspreiden ons haast ongeduldig

Ik neem iets mee uit de lucht hier

Een verzameling roet en ruimte

We worden vast een keer helder

En we verspreiden ons dit jaar onhandig

Ik neem iets mee uit de verte

Een verzameling rook en ruimte

We pakken uiteindelijk vast

Ook had ik gehoopt dat ik

Aan de ene kant de andere kant al kon zien

Me zo kon verplaatsen in of naar een plek

Waarin iedereen zou passen

Iedereen en ontspannen

En niets van wat ik gehad heb is meegenomen

Is meegekomen, is in me opgenomen, bijgebleven

Volgens mij mis ik nog niets

En we verspreiden ons haast ongeduldig

Ik neem iets mee uit de lucht hier

Een verzameling roet en ruimte

We worden vast een keer helder

En we verspreiden ons dit jaar onhandig

Ik neem iets mee uit de verte

Een verzameling rook en ruimte

We pakken uiteindelijk vast