Piękno - Dudek P56, MARO, Brz Diil Gang

Chciałeś rymu, no to masz, Łukasz pisze akurat

Lecą słowa, zdania piękne, jak murale na murach

Jak natura, która budzi się zaraz po zimie

Jak ten kwiat, tak piękny kwiat co wjechał na szyje

To kłuje czasem bardzo, tu trzeba przejść cierpienie

Tu piękno ma wartości, które tak bardzo cenię

Tak, jak chmury na niebie lub niebo, tak przejrzyste

Jak ciepło w całym domu wywołane przez iskrę

Piękny świat, Boże jak piękny świat

Upiększyć ciężko, lecz zepsuć tak bardzo łatwo jest brat

Łapie się człowiek za głowę, myśli tak płyną za szybko

Za dużo jest tego złego, piękno w słoiku z przykrywką

Zadusić się tu jest łatwo, lecz myśli krążą w ten sposób

Piękno prawdziwe szanujmy tu pośród tego chaosu

Losu nie zmienisz na siły, lecz podejść można do niego

Tu warte każde starania, jeszcze mnie spytaj dlaczego

I jak to kocham ziomeczku, nie jestem w stanie opisać

Czy to pod górę czy z góry, tym człowiek musi oddychać

Piękno wydobyć z cierpienia, tak nagle wszystko pozmieniać

Jak chcesz pokochać to życie, musisz je zacząć doceniać

Piękno to schemat człowieka, natury, wszystkiego wokół

Potrafi dostrzec spojrzenie, porówna Cię do obłoków

Ludzie by nie stanąć w szoku, modlą się często o szczęście

Piękno jest w nas moi ludzie, lecz trzeba znaleźć tam wejście

Jak tu żyć, Boże chciałbym to dostrzec

Piękna myśl znowu leci po Polsce

Mały procent tego, co tak chciałbym widzieć

Piękno, spojrzenia szczere i niech tak to idzie

Dalej w przód, taki mały cud, taki mały szczegół

Jak wypłyniemy w morze, to dopłyniemy do brzegu

Dlaczego mnie zapytaj, słońce świeci, aura piękna

Nadaje memu ciału parę decybeli tętna

Tyle razy już myślałem, że co piękne to nie dla mnie

I mówili, niech Ci wiele, a nie spotka Cię rozczarowanie

To ulice i bloki, uroki złudne

Nasza przyszłość w naszych głowach, tylko zrozumieć

Bilon kiedyś mi powiedział: «Bracie, nie myśl źle»

Myśli generują zło, i sam przyciągasz je

Było to dwa lata wstecz, odtąd zmieniam swe życie

Zdjąłem szary kaptur gniewu i bólu, zacząłem myśleć

Te ponure krajobrazy wokół mnie mają historie

Przypominają mi skąd się odbiłem, by wyjść na swoje

My tworzymy swój świat, nasze podejście

Obudź rano się i się uśmiechnij, nadchodzi lepsze

Tu i teraz każdy dzień może być pierwszym

Piękno jest w nas, tylko zacznijmy w nie wierzyć

Trzeba zmieniać co jest w nas, ryba psuje się od głowy

By naprawić własny świat jest zawsze czas, bądź gotowy

Jak tu żyć, Boże chciałbym to dostrzec

Piękna myśl znowu leci po Polsce

Mały procent tego, co tak chciałbym widzieć

Piękno, spojrzenia szczere i niech tak to idzie

Dalej w przód, taki mały cud, taki mały szczegół

Jak wypłyniemy w morze, to dopłyniemy do brzegu

Dlaczego mnie zapytaj, słońce świeci, aura piękna

Nadaje memu ciału parę decybeli tętna

Pięknie, kocham to życie miejskie

Ten zapach spalin, ciężkie, cierpkie powietrze

Dalej w tym jestem, choć serce nieraz mi krwawi

Twój uśmiech daje wiarę, że poukładamy sprawy

Lubię się bawić, pić, tańczyć, uśmiech na gębie

Piękne kobiety, choć serce jest już zajęte

To pewne, przez drogi kręte za rękę ją trzymać

Na mecie móc spojrzeć w oczy, jak poczciwina

Gdzie wina za kroki błędne, nie chcę roztrząsać

Uklęknę, zrobię znak krzyża, niech czuwa Bozia

Jak promienie słońca, jak dzieciaczka uśmiech

Życie bym oddał, zrobił wszystko za swą córcię

To w punkt jest, to życia sens jest, to jest to piękno

Często nie doceniasz tego, co masz pod ręką

Dziś wiem to, sięgnij pamięcią, i nie czuj lęku

Bo jak wypłyniemy w morze, to dopłyniemy do brzegu

Jak tu żyć, Boże chciałbym to dostrzec

Piękna myśl znowu leci po Polsce

Mały procent tego, co tak chciałbym widzieć

Piękno, spojrzenia szczere i niech tak to idzie

Dalej w przód, taki mały cud, taki mały szczegół

Jak wypłyniemy w morze, to dopłyniemy do brzegu

Dlaczego mnie zapytaj, słońce świeci, aura piękna

Nadaje memu ciału parę decybeli tętna