Vizyon - Ezhel, Hidra

Ankara’nın ayazında soba gibi Rap’im

Biz yeşili yaksak yapar o da bizi yeşil

Tam «Kazandım!"derken battım iyice dibe daha pis

Fakirken de cool’uz bizde DJ bile Artz

Menfaat peşinde herkes hem rahat hem ibne

Dinciler de zengin olur fetva verince

Hiç mi koymaz adama her gün hep hak yediğinde?

Kendiniz de yiyin şu boktan hengâmenizde

Durumlarım dar da parayı umursadım sanma

Hatta mutlu bile olurdum lan kuruşlarım varsa

Başarısızdım parayı bi' şekil bulup yatırmakta

Yine de kazıdım şansı bulmak için umutla tırnakla

Hâlâ üstümden prim yaptığını unutmadım kanka

Sana kurumsalım anca gider durur salıncakta

Şimdi kurup alın’caklar, olsun buyur canım patla

Şükür bitik sizin, kafam güzel kurumla ıslakla

Bu durumlar ispatlar benim mallığımı, yaşamı nasıl sandığımı

Herkes iyidir sanarak lanet kafama nasıl kandığımı

Nasıl yaptım lan d’i' mi?

Baktım herkes yancıymış

Geçirmekten yordum lanet beyinciğimin amcığını

Paran karaysa yaşarsın yazar kasayla

Karaysa paran saraylar yaparsın al Ankara’yı da dilersen

Gemicik bile yaptırırsın kalan parayla

Çünkü başarmaktan yalnız parayı çalanlar anlar

I’m insane

Bizi yutuyo' her gün bu dev metropolis

Sokakları çok pis insanları kötü, çok iç

Her gün başka, n’apıca’n ki ümidin de yok hiç

Başında bekliyor denetlemekte seni polis

İçinde büyüyo' her gün hayat kaygıları ve o his

Çekiyo' içine seni de, diyo' ki «Burası yürünen son pist!»

Kafan karışıyorken artık ruhun oluyo' zombi

Ve devriliyorsun, ancak bu senin istediğin son değil

Köle olmak için bile gerekiyo’ken torpil

Bu neyin çabası, şu koşturan insanlara sor bi'

Biz oksitlenen zehir gibiyiz, oksijenimiz morfin

Ve nefes alışverişlerinden önce sal endorfin, bu profil

Hatalarımı işliyorum incelikle

Beynim yalpalayıp yürürken düz bir şeritte

Sonra olayın içine giriyorum hep bir şekilde

Ve bi' verse karalıyorum ters düşerek iç sesimle

Sinirim, stresim ve öfkem hiç birikmesin de

Tek bi' nefes alayım derken bu endişe ülkesinde

Cash’in peşinde herkes gülüyo' flu bir resimde

Bi' sancı başlıyor şu gezegenin midesinde

Ve müzik zehri kusmak için kesin bir vesile

Hedef koyma bırak, ulaşmak zor istediğine

İnanıp izlediğine lak lak eder ibneliğine

Ne yapca’n abi, değmiyor değil mi dinlediğine?

(Hey!) Şimdi iki şampiyon ve Artz, kafanı sallıyorsan al

Hava kararmıyor daha, daha da ağrıyor kafam

Bu hisse mani olma sar bi' çiftle kalmıyor kafam

Güç için tansiyon tavan sürekli hak yiyo’n la mal

Bilmeden atlıyo’n lafa, anlatmam almıyor kafan

Huzurum kalkıyor rafa, bıraktım saymıyo’m şafak

Çalarken artıyor param, yemekten kalmıyor zaman

Harmanı harlıyor kapak, akşama kalmıyor

Armamız parlıyor, bu hak kavgamız darlıyor

Daha da saçmalık artıyor ve bunun anlamı kalmıyor

Köleye sorma «Kral."diyor, burada tanrı «Kural."diyor

Zaten utanmıyo’n, yesen amcan ısmarlıyor

Onlar zarları sallıyor, hile atları çal piyon

Halkın aklını çel, kurtuluş mu?

Falda çıkan Zion

Git bi' kavga çıkar yandaş ol ki sana da çıkar bi' yol

«Tüket, harca, şımar!"diyor; bu bizi anlaşılan yiyo'!