Ostatnie Szlugi - Czarny HIFI, Bonson, Skip

Mówią mi: «nie wiesz sam czego chcesz», może boję się zmiany?

Nocą idę na deszcz, rano wracam pijany

Czy to, co czuję to gniew, czy smutek tak dla odmiany?

Czy to co mówię to blef? I się prawie nie znamy

A wszystko to tylko iluzja, na końcu jest przykro i pustka

Na końcu nie czeka nas nic poza: «szczęśliwej drogi i czasem tam napisz coś»,

kurwa

Miłość liczona w złotówkach, przyjaźń na sprzedaż, uśmiech na pocztówkach i

zdjęciach

A skąd — nawet już nie pamiętasz

Bo po co pamiętać, gdy wszystko na niby?

To wymyśliłem sobie w jakiejś knajpie

Na końcu ulic bez nazw dziwnych

Gdzie trafiłem jakoś przypadkiem

Z ludźmi, których twarzy nie kojarzę

Przegadałem całą noc o tobie

Zerkając w stronę drzwi, może staniesz w nich

A cały świat zapłonie

Ale… nie

Spaliłem paczkę jakby to były ostatnie szlugi

Wypiłem ćwiartkę jakbym miał teraz na zawsze rzucić

Gdy byłem smarkiem, chciałem żyć życiem jak mam je, ale chcę wrócić

Zabierz mnie tam, gdzie anioły nie chodzą spać, gdzie życie na nowo ma smak,

wiesz

Uchylam drzwi, prowadzą mnie do pustego domu

Potrzebowałem trochę ciszy i spokoju

Potrzebowałem trochę łychy, trochę lodu

Ale nie, że sam chlać cały czas bez oporu

Pół dnia prawie spałem, drugie pół się zamartwiam

Tyle ludzi się przewija, że to chyba traphouse

Nieważne jak to nazwać, to dom pełen twarzy, pustych serc tańczących dla diabła

Jadę znowu ulicami miasta

Obok siedzi ona, się kłócimy, w sumie standard

Ja nie patrzę na drogę, bo się zaczynamy szarpać

Gdybym nie puścił kiery, by dopiero była jazda

Na tym polega miłość, tak? Słaba bajka

Ale pomimo tego wolę z tobą, a nie sam stać

Szlug inaczej się pali, a drink inaczej pije

Chcę uciekać, kiedy życie znowu zwalnia

Spaliłem paczkę jakby to były ostatnie szlugi

Wypiłem ćwiartkę jakbym miał teraz na zawsze rzucić

Gdy byłem smarkiem, chciałem żyć życiem jak mam je, ale chcę wrócić

Zabierz mnie tam, gdzie anioły nie chodzą spać, gdzie życie na nowo ma smak,

wiesz

Nie chcę tak żyć w samotności