Gene Elde Mendil feat. Sahtiyan & Yener - Ceza

Ne kadar çok arif var, birçoğu sahte

Ne kadar çok tahrik var, edenler kahpe

Eli boş dönmüşsen, kalmamışsa hatırı dostun

Hiç hatırı kalmamış olan o kırk yıllık kahve

Caddeler mert değil, birçoğuna dert değil

Sefer tasıyla gezdiğim günler mi dertti

Yoksa okulda öğrenemediğim ders mi?

Hayallerimse planlarımdan daha güzeldi

Yüzüme bakmayan insanlar şimdi başka

Hepsi geldi aşka

Bilgin kalktı şaha

Ben değişmedim, hepiniz değiştiniz

«Ye kürküm, ye!"demedim

Eğer hatam varsa af ola

Eskiden gördüğüm rüya daha güzeldi

Ettiğim her kavgaysa boşa dalavereydi

Harcanmış her saat yitip giden her yıl

Sonbaharda dökülmüş yapraklar biri bendim

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi, eridi tüm arkadaşlıklar

Bitince ağladık, sonunda gene elde

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi erise her şey

Suçlu sen değil, suçlu ben değil

Gözlerim kan çanağı uykusuz durgun

Ne, ner’de, ne zaman yaptı lan vurgun?

Yapıtlarımın hepsi oynamayan kurgun

Eski okul dinlenmez, her vakit yorgun

Ceza ve Yener, soluksuz seferdeler

Adlarımızı bütün sokaklar heceler

Dert, çile, keder, biz çekeriz birader

Düşsek de sorun olmaz, tanır bizi yerler

Çıktığımız her yer bizim mahalleler

Gün gelir peynir ekmek çayla gider

Gün gelir en kral restoran ayakta bekler

Saygı, sevgi, racon sade sokak der

Sigaramın ateşinden oluşan küller

Bizim hayatta açmadan soldu güller

Her yazılan kafiye vakitsiz gürler

Hayde bre selam doğan güne birader

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi, eridi tüm arkadaşlıklar

Bitince ağladık, sonunda gene elde

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi erise her şey

Suçlu sen değil, suçlu ben değil

Artık aşkı yüzdelerle hesaplamaktalar

Parayla satın alınmış sevgiliyle aşk yaşanmaz

Meşkten önce köşk isteyen hep yalancı aşık

Kalansa sahte sözler birçoğu da buna inanmış

Aşkı tarif etti birçok şiir köşke nazır

Romantik olmak için herkes hazır ve nazır

Belki sevmek, ya da sevmemektir mesele

Belki de geri dönmemektir sevdin mi bir kere, neyse

Gereken kalp, sadakat gerisi boş

Sağına soluna bir bak seni seven kim

Sen kimi seversin, sonuna dek ne dost

Ne yar, ne de kanından hiçbir kimse var

Sen hadi gününü gün et, yol uzun

Fakat soluklanacak hiç vakit yok, sorun bu

Artık uğraşamıyorum bak bir fıçı dolusu

Dert elime koluma bağlandı ama gene de

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi, eridi tüm arkadaşlıklar

Bitince ağladık, sonunda gene elde

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi erise her şey

Suçlu sen değil, suçlu ben değil

Dur poli yüzlü boy, inatla yaptın rol

Ateşim hâlâ kor, aklım Sigmund Freud

Oidipus kompleksli bana bulaşma

Verin ona bir ayna, bir kere bak lan

Gururu çok büyük olur küçükse insan

Eşeklik baki kalır okusa ilim irfan

Saklarım sırsan, etimi ısırsan

Yanmaz canım canbaz, kılı kırk yarsan

Susamam, hak ver, batek bir et ver

Hepimizin aynı yolu, yolun sonudur makber

Her satırımı yazdım son eserim gibi

6 ay verdiler, 23 sene oldu, kim gidici?

Müzikten önemli şeyler de var dostluk gibi

Bize geldi çoğu müzisyen dost gibi

Daha ne bencil düşman yarattı

Haberim yoktu hayatımdan bir kahpe daha azaldı

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi, eridi tüm arkadaşlıklar

Bitince ağladık, sonunda gene elde

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi erise her şey

Suçlu sen değil, suçlu ben değil

Etrafım sarıldı, çember daraldı, ben bunaldım

Ekran karıncalandı, görmez oldu bu gözlerim

Bu dükkân kapandı meydan boş kalınca

Sürç-i lisan etiysem ben af ola, döner bu devran

Kayıtsız şartsız dost kimdir?

Kervan geçmez bir yerdeyiz

Ve fark edildi araya konmaya çalışılan mesafeler

Tamam uzak durun da şöyle ben de gölge istemem

Unuttum tüm bildiklerimi ve yeniden yazdı eller

Aşkı fazla gördük, aşka geldik, aşka bindik

Belki çok yüklendik, öyle geldi, şöyle oldu, böyle gider sandık

Öylesine düşündük hep

Böylesine dolunca çıkmazlar birer birer bunaldık

Fırsatlar azaldı, hemen yardım edin tez elden

Önüne baksan yürü ve çalış kurumasın değirmen

Vicdanınla hareket et ki solmasın çiçekler hiç

Kimseye kalmamış ki, kalmaz bu bedesten

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi, eridi tüm arkadaşlıklar

Bitince ağladık, sonunda gene elde

Mendil var, gözyaşımı sildim

Kendin tart as’l olan neydi ki

Kandil gibi, mum gibi erise her şey

Suçlu sen değil, suçlu ben değil