Dejavu - Ceza

Seçkin insanların kurduğu galakside bir kara delik ben

Gördüğüm her şey silik bir fenomen

Hızla gelişen nesle sahip olamayan her ebeveyn, süper emici bir zihniyetle

kalıcı lekeler bırakır en sonunda

Biyonik olmak ister ancak paranın tadı çok hoş gelir

Rhyme’larımla beliren dünyamda paraya yer yok

Esas kavram insanizm

Liriklerimle yansıyan global isteyişler

Bu med cezir, dikkat etmek gerekir

Beyne hükmeder ve bitirir, insanoğlunun içindeki bu savaşı

En iyi olmanın bir tadı var ancak sınırı yok

Boşa kürek çeken kâğıt geminin kaptanlarına çare yok

Gemiyi terk eden fare rolüne bürünen kahraman çok

Boş ver, sen kahramandan kork

Savaşı seyreden bir kargayım ben, sesim duyulmaz

Ölümü gökte görmeliyim, gökten değil

Bozulan her düzen zamanla aşınır kökten değil

Gökten zembille inmedim ve nefret ettim öçten

Önceden çocuktum, aklım ermedi, tamam, ya şimdi?

Geriye baktığımda yaşadığım bütün olaylar tekerrür ediyor âlemimde

Kötü bi' günümü tekrardan yaşamak istemezken daha da kötüsü gelebilir

Beklemek rahatsız edebilir

Aynı şeyi mi yaşayacağım?

Bu paradoks!

Beni yanıltan her fikir, boşa yapılan her zikir

Havaya karışan tüm zehir (zehirler)

Akıl mı, yoksa panzehir mi gerekir?

Gündüzüm, gecem eşit gibi ve her gün ekinoks

Ve her şey büyülü

Her zamanki hisse dejavu