Nurhak - Arzu

Eski duvar diplerinde karanlık sular

Ay vurmuş gölgelenmiş kuytular

Canım oğul, güzel yiğit

Al gel kanlı gömleğini, sana nasıl kıydılar

Ben bu yürek yarasını bir gece Elbistan da duymuştum

Akşamlar bir karakuş gibi sağılıp inerdi tenha yollara

Yıldızlar dut kokardı, iğdeler ay kokardı

Öflez ışıkları, yol boylarında osmanlı karakolları

Tilkiler üşüşünce akşam yıldızıyla bağlara

Kelepçemin karasına bir ak güvercin

Nazlı nazlı canım yiğit, süzüm süzüm canım oğul

Gelip konardı

Ben bu yürek yarasını bir gece Elbistan da duymuştum

Ekmek yedim, su içtim ben nasıl yadsıyayım

Ya nasıl yadsıyayım ishaklı selvilerde ayışığını

Ya bu kanlı gömleği ben kime giydireyim

Sen ne zaman büyüdün de

Ne zaman kaptırdın gönlünü o nurhaklara

Sen daha bebek bebek, sen daha baba baba

Canım oğul, o kıraç topraklarımın yabangülü, yiğidim

Sen ne zaman büyüdün de düştün yollara

Yolunu mavi kargalardan, toylardan sorar oldum

Hala duruyur mu telefon tellerinde o mavi kargaları Maraş topraklarının

O karamuk çalıları, o çoban döşekleri

O Müslüman kayalar

Beni sordun mu gözüm

O kanlı toprakların menekşeli sabahlarından

Çıkınımda kara zeytin bile yok

Kara Alman kelepçesi bileklerimde

Bileklerim canım oğul yeni yeni başladı sızlamaya

Sen büyüdün de demek

Düştün de demek o damar damar kınalı topraklara

Tüketmişim yirmi yılı canım yiğit bir salkım üzüm gibi

Canım oğul, güzel yiğit

Al gel kanlı gömleğini, sana nasıl kıydılar