Ba Man Ghadam Bezan - Ali Sorena

با من قدم بزن

با هر دردی که همراته

محکم به اندازه‌ی

لبخندی که فریاده

آروم زیر خاکستر

با من قدم بزن امشب

با هر چی که تو دستاته

هر کفشی که تو پاته

با من قدم بزن

من هوای تو رو

نفس می‌کشم

دست بیار به سمتم

از کل دنیا

دست می‌کشم

دلیل بیداری

توی شب‌های منن

روزای تو

حرفه‌ای ترین قاب بسته

روی لب‌های منن

گوشای تو

با من قدم بزن

رفتن تقدیره پاهاته

سکون، مرگ انسان بودنه

حرکت دلیل آغازه

یا آینه رو بشکن یا

تکرار و ازش بِکن با

احساس و قدم

امشب با من قدم بزن

امشب باش

با من بیا

به حرمت صدا و

خوندن از خون

و بودن و غرور

و موندن از جون

تو راه‌هایی که پر غربت بود

عابر شدن چه جرات بود

بالا رفتن رویا بود

زمین نخوردن

قدرت بود

زمین نخوردیم

با من بیا به حرمت

نگاه هنرمندی که

رنجی نداشت

رنجیدنش واست

ندیدی جنگیدنش رو

ندیدی ترسیدنش رو

ندیدی

شاید یه روزی، فهمیدیش

شاید یه روزی، فهمیدمش

باهام بیا تا نخشکه

اون که کاشتیم، هنو نمرده

کسی دیگه نپرسه

می‌تونم بپرسم

به حرمت اون هنرمند

که‌از ترس نمرده

شاید اصلا نبرده

ولی برچسب نخورده

بیا حتی اگه دوره

اگه سرت، رو تنت مغروره

شب قدم بزن از جونت

اگه شب قدم زدن، ممنوعه

توی راهی که آروم نمیشد

هیچی بهتر از قانون نمیشد

بیا به حرمت

له کردن قانونی

که به قانون نمی‌خورد

با من قدم بزن

من هوای تو رو

نفس می‌کشم

دست بیار به سمتم

از کل دنیا

دست می‌کشم

دلیل بیداری

توی شب‌های منن

روزای تو

حرفه‌ای ترین قاب بسته

روی لب‌های منن

گوشای تو

با من قدم بزن

محدودیت دیدته

نه کشور، نه دینته

نه کُل سرزمینته

وقتی چشات خوب ببینه

کسی نمی‌تونه چوب بچینه

تو چرخت، چرخ بزن

تو چرخت، چرخ بزن

با من بیا به حرمت

سنگایی که هست دور پامون

اون دیدنی که

هست تو چشامون

به حرمت دشمنامون

آزاد بودن رو حس کنیم

یه قطره بسه

از کل بارون

به حرمت تفاوت نگاه ما

با هم دوره‌هامون