Koymaz - Abluka Alarm

Lâ edri

Dadanır yine başıma bir heves, bir nefes arası kadar taşıyorum

Es, verip devam ediyorum, neden biliyorsun hayli hoyrat esiyor yeter üşüyorum

Deniyorsun beni bile bile, ne diye zorlanır hâla kelimeler

Acıyı sever aşk tutuşalım yaşasak ölçüsüz öylece hasbelkader

Soğutmak zor yok bir çıkar yol ve de ne olur diye sarılırım dudaklarına

Iyide iyice yoruyorken hayat bizi alet ediyor kahpe ayak oyunlarına

Bırakıp her şeyi de dön git yoluna zoruma gidiyor bazen her şeyi taşımak

Yaşamak arzusu yoruyor bedenimi diyorsun bana yine ödediğin bedel az

Essin rüzgar isterse yerimden etsin beni, koymaz!

Sarıldık en derinden, gamlı bir şarkı tutturur hasret dile

Çalınır bam telimden

Savaş Tancuay

Çaldı kapı yine boş bi hüzün, ele kalan tavır kötü hep, hep bi tekim

Mutlu olmak yerine ki düştü yüzüm, nahoş durumuma çare yok, yok nitekim

Aşk uzakta ki yetişemez realitem, sevebilmek zor anlayış totaliter

Buruk cüzdan belli grafikte volatilite, bilinemezcilik sınırları teoride

Kimin aklıyla hareketin sonu beis, kır dök eylemin olur bu sen değil

İnce bi mateme ver meyil, fikir izdüşümüme zıt çoğu beyin

Tutamadım elini uzanamadım ona ben, duygularımı yeterince açılamadım

İstedim olmadı saçılamadım, herkesin önünde ben sevgimi yaşayamadım