Hem Hayattan Hem Ölümden... - Teoman

Silkeleyip kumları üstümden atıp

Mağazanın vitrininde yansımama bakıp

Uyurgezer gibiyim, tüm geçmişim kayıp

İnceliyorum kendimi hâlim bir garip

Hem hayattan, hem ölümden korkarak

Son sefer de geçmiş bu son durak

Hem hayattan, hem ölümden korkarak

Son sefer de geçmiş bu son durak

Sardunyaları seyrettim bir çölden gelip

Geceler boyu ağladım şairleri sevip

Bir isyanım varmış, akıtmışım içime

Kendim bile bakamadım gözlerimin derinine

Hem hayattan, hem ölümden korkarak

Son sefer de geçmiş bu son durak

Hem hayattan, hem ölümden korkarak

Son sefer de geçmiş bu son durak

Kilitliydi dünya, girdim bacasından

Kızgındım doludizgin hazzın ardından

Kefenim arka cebimde, cehennemden kaçmadan

Delirerek giderek vicdan azabından

Hem hayattan, hem ölümden korkarak

Son sefer de geçmiş bu son durak

Hem hayattan, hem ölümden korkarak

Son sefer de geçmiş bu son durak

Hem hayattan, hem ölümden korkarak

Son sefer de geçmiş bu son durak

Hem hayattan, hem ölümden korkarak

Son sefer de geçmiş bu son durak